Wśród ludzi z plemienia Orosinich każdy chłopiec musi przejść rytuał wejścia w dorosłe życie, dzięki któremu będzie mógł pojąć swe miejsce we wszechświecie i odkryje swe dorosłe imię. Kielianapuna musi przeżyć kilka dni na szczycie Shatana Higo, aż bogowie ześlą na niego wizję. Ale Kieli czekał już od czterech dni i nocy, a teraz był zmarznięty, zrezygnowany i bardzo, bardzo zmęczony...
Kiedy się budzi, czując na swojej skórze zaciskające się ostre szpony i widzi, że na jego ramieniu siedzi srebrny sokół, ptak bardzo rzadki w jego górach, jest tak zdezorientowany, że nie wie, czy to się naprawdę dzieje, czy to tylko wizja zesłana przez bogów.
Powróciwszy do domu, bezimienny i ciągle jeszcze dziecko, Kieli staje się świadkiem zagłady jego wioski. Osada płonie, jego rodacy są bez litości zabijani. Chociaż to oznacza pewną śmierć, Kieli rzuca się w wir bitwy...
Wbrew wszelkim przewidywaniom, chłopiec przeżywa bitwę jako jedyny z ludu Orosinich. Jego pobratymcy zostali wybici co do nogi: mężczyźni, kobiety i dzieci.
Kieli słyszy w myślach daleki głos: Wstań i bądź szponem swojego ludu...
Obraz ptaka na szczycie Shatana Higo był w rzeczywistości jego wizją nadania imienia. Już nie jest chłopcem o imieniu Kielianapuna. Teraz nazywa się Szpon Srebrnego Jastrzębia i musi pomścić śmierć swoich rodaków, nawet jeżeli zapłaci za to najwyższą cenę...
